π. Δανιήλ Γούβαλης: Η θέση που κατέχει η γραφή στις διάφορες αιρέσεις

Στην αίρεση απουσιάζει η ισομέρεια, η ισομετρία, η αρμονία. Κάποιες θεολογικές πραγματικότητες παραφουσκώνονται και αλλοιώνονται και γενικά όλο το δογματικό σύστημα παραμορφώνεται. Σε άλλες αιρέσεις είναι εξογκωμένη η πνευματολογία, σε άλλες η εσχατολογία, σε άλλες η τιμή προς το κληρικό στοιχείο, σε άλλες προς το λαϊκό, σε άλλες η εξωστρέφεια, σε άλλες η εσωστρέφεια και λοιπά. Επίσης κατά κανόνα στους αιρετικούς επικρατεί η νοοτροπία της βιτρίνας. Καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια ώστε εξωτερικά να φαίνονται όλα καλά και να εντυπωσιάζουν. 

Πρόκειται για το προσωπείο του προβάτου, όπως αναφέρεται στα Ευαγγέλια λύκοι με ένδυμα προβάτου. Μία προσφιλή μέθοδο όλων των αιρετικών είναι το να πετάνε συνεχώς λάσπη κατά της Εκκλησίας. Την κατηγορία, την συκοφάντηση, την κατασυκοφάντηση της Εκκλησίας, είναι πράγματα που τα καλλιεργούν με συστηματικό τρόπο. 

Σήμερα θα θίξουμε το ζήτημα που  σχετίζεται με την σημασία που κατέχει η Αγία Γραφή στις διάφορες θρησκευτικές ομάδες. 

ΣτουςΜτ. Ιεχωβάη προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής είναι πράγμα ανύπαρκτο, δεν είναι δυνατόν να προσεγγίσουν τον λόγο του Θεού με απλό και αβίαστο τρόπο δεν μπορούν λόγου χάριν να πάρουν και να διαβάσουν δυο τρία κεφάλαια και εφαρμόζοντας τους στοιχειώδεις ερμηνευτικούς νόμους όπως είναι λόγου χάριν ο νόμος της συνάφειας του κειμένου τα συμφραζόμενα να βγάλουν κάποιο συμπέρασμα.  

Για αυτούς υπάρχουν μόνο κονσερβοποιημένες ερμηνείες. Ερμηνείες στο κουτί, κονσέρβες που αποστέλλονται από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης μέσω των διαφόρων βιβλίων και περιοδικών. 

Οι επιτετραμμένοι του Μπρούκλιν είναι ικανοί να συρράβουν τα πιο άσχετα χωρία της Γραφής που με καμία λογική δεν μπορούν να συσχετισθούν και να δίνουν την εντύπωση ότι ερμηνεύουν σωστά και σύμφωνα με το πνεύμα της Βίβλου. Εκείνο όμως που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι τούτο, υπάρχουν κάποια δόγματα υιοθετημένα από την εταιρεία Σκοπιά και πρέπει όλα τα χωρία της Αγίας Γραφής να προσαρμοστούν με αυτά τα δόγματα.
Δεν ακολουθεί η Σκοπιά την Γραφή αλλά η Γραφή πρέπει να ακολουθεί την Σκοπιά.
Όλα τα εδάφια της Γραφής πρέπει να χορεύουν σύμφωνα με τον σκοπό που παίζουν οι βιολιτζήδες της Σκοπιάς. Το τραγικό μάλιστα είναι ότι σε μια άλφα χρονική περίοδο κάποια χωρία ερμηνεύονται κατά τον άλφα τρόπο και σε μια δεύτερη χρονική περίοδο τα ίδια ακριβώς εδάφια εξηγούνται κατά εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και εάν κάποιο εκφέρει σχετική απορία θα λάβει απάντηση ο Ιεχωβά έστειλε καινούργιο φως. 

Έχουν συγγραφεί ολόκληρα βιβλία αντιαιρετικά όπου γίνεται διεξοδικός λόγος για αυτές τις αξιοθρήνητες τροπολογίες και παλινωδίες της Σκοπιάς. Όπως λόγου χάριν το βιβλίο Αντωνίου Αλεβιζόπουλου Η Σκοπιά ζωηρότερο φως ή πυκνότερο σκότος;
Και βέβαια σε αυτά τα βιβλία η Σκοπιά δεν έδωσε καμία απάντηση. 

Όταν κανείς συζητεί με αιρετικούς και εξετάζει διάφορες περικοπές της Αγίας Γραφής κινείται κατ' ανάγκη σε ένα ειδικό σε ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο αφού και η απασχόληση αυτή είναι μια ιδιαίτερη απασχόληση να το εξετάσουμε, εδώ υπάρχει κάποια παραπομπή, να δούμε και τα παράλληλα χωρία, εδώ υποκρύπτονται δύο έννοιες, αυτό έχει αλληγορική έννοια, αυτό επιδέχεται μόνο κατά γράμμα ερμηνεία, αυτό το χωρίο είναι εμβόλιμο, είναι νόθο, απουσιάζει από την έκδοση του κριτικού κειμένου του Νέστλε και τα τοιαύτα. Κάποια όμως φορά σε συζητήσεις με αιρετικούς άκουσα μια πρωτοφανή λέξη, την είπε πρώην κορυφαίο στέλεχος των Μτ. Ιεχωβά, απομακρύνθηκε από την Σκοπιά για πολλούς και διαφόρους λόγους κυρίως όμως διότι διαπίστωσε ότι στους λογαριασμούς πάνω στα εσχατολογικά θέματα η Σκοπιά είχε διαπράξει ένα λάθος, δηλαδή κάποιοι εσχατολογικοί υπολογισμού ξεκινούσαν με αφετηρία το έτος 607 πΧ, υποτιθέμενο έτος της καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους, ενώ η ιστορική επιστήμη δέχεται ομόφωνα ότι αυτό το ιστορικό γεγονός πραγματοποιήθηκε είκοσι χρόνια αργότερα και κατά συνέπεια έπρεπε κάποιο εσχατολογικό γεγονός της Ιεχωβιτικής δογματικής να μη τοποθετηθεί το 1914 αλλά το 1934. 

Λοιπόν αυτό το πρόσωπο χρησιμοποίησε την φράση συμφραζομενική μετάφραση. 

Η πρωτοφανής λέξη είναι η λέξη συμφραζομενική επειδή στην Σκοπιά ποτέ σχεδόν δεν λάμβαναν υπόψη τι έλεγε το κείμενο πιο πάνω και πιο κάτω ώστε βάση των συμφραζομένων να εξαχθεί σωστή ερμηνεία. Αυτός αποχωρώντας από την οργάνωση των Ιεχωβιτών και ανακαλύπτοντας πλείστες όσες λανθασμένες ερμηνείες κατάλαβε ότι πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά η συνάφεια του κειμένου τα συμφραζόμενα, εξ και η πρωτάκουστη φράση συμφραζομενική μετάφραση. 

Ας δούμε και τι θέση έχει η Αγία Γραφή στις διάφορες θρησκευτικές ομάδες των Πεντηκοστιανών και Νεοπεντηκοστιανών.

Να κάνουμε καταρχήν κάποια διευκρίνισηΠεντηκοστιανούς λέμε τους Προτεστάντες εκείνους του Μεθοδιστικού τύπου που από τις αρχές του 20^ου αιώνος διεκήρυξαν ότι τις ομάδες τους συντελείται μια καινούργια Πεντηκοστή.  Υποστηρίζουν τα μέλη αυτών των ομάδων ότι φτάνουν στον αγιασμό και γεύονται μια υψηλή πνευματική εμπειρία, το λεγόμενο βάπτισμα τους Αγίου Πνεύματος, υποστηρίζουν ότι λαμβάνουν χαρίσματα σαν εκείνα των πρώτων Χριστιανών μετά την Πεντηκοστή, ότι μπορούν και προφητεύουν και ομιλούν ξένες γλώσσες. 
Οι Νεοπεντηκοστιανοί αποτελούν ένα νέο Πεντηκοστιανό ρεύμα που εμφανίστηκε από την δεκαετία του 1980. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι ότι παρουσιάζονται σαν υπερδογματικοί, ότι επιμένουν στη σημασία των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, ότι εγκαταλείπουν τα πάντα προκειμένου να δοθούν στην ιεραποστολική δράση μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως και ογκωδών συνάξεων σε τεράστιους ναούς ώστε να πολεμήσουν τον διάβολο και να προετοιμάσουν τον ερχομό πάνω στην Γη χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. Για περισσότερα περί  των Νεοπεντηκοστιανών παραπέμπουμε στο βιβλίο Αντωνίου Αλεβιζόπουλου Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων σελίδες 289 έως 340.

Λοιπόν στις ομάδες των Πεντηκοστιανών των Νεοπεντηκοστιανών καθώς και των λεγομένων Χαρισματικών η Αγία Γραφή υποβαθμίζεται, λόγω του ότι το βάρος πέφτει στις προσωπικές εμπειρίες. Η πληθώρα των οραμάτων και των αποκαλύψεων καθιστά περιττή την Αγία Γραφή και μπορεί ακόμη και να την περιθωριοποιήσει πλήρως. Όπως το διαπιστώσαμε προσωπικά στους οπαδούς αυτών των κινήσεων λαμβάνουν μεγάλη σημασία και τα όνειρα.
Αντί να συμμορφώνουν την ζωή τους μελετώντας ευλαβικά τα λόγια της Αγίας Γραφής, τα λόγια των προφητών και των αποστόλων περιμένουν τι όνειρο θα δουν την νύχτα, το θεωρούν ως προερχόμενο από το Άγιο Πνεύμα και μόλις ξυπνήσουν κοιτάνε να του δώσουν κάποια ερμηνεία και βάση αυτής να ρυθμίσουν την πορεία τους στην καινούργια ημέρα, η νύχτα καταντά να ρυθμίζει την ημέρα. 

Εδώ θα κάνουμε κάποιο συσχετισμό, άτομα που έχουν μπλέξει σε γκουρουϊστικές ομάδες ενεργούν παρόμοια, βλέπουν κάποιο όνειρο μόλις ξυπνήσουν παίρνουν τηλέφωνο τον "θεϊκό" διδάσκαλο ή τον αντιπρόσωπο του και ζητούν να τους το εξηγήσει και βάση της εξηγήσεως ρυθμίζουν και την ζωή τους. Βλέπετε προοδεύσαμε πολύ, η νύχτα με τα όνειρά της υπερτερεί της ημέρας. 

Επανερχόμαστε στους Πεντηκοστιανούς, εκεί είπαμε η Αγία Γραφή κινδυνεύει να εξαφανιστεί από τον καταιγισμό ενυπνίων, οραμάτων, προφητειών και αποκαλύψεων. Δεν είναι δύσκολο να διαπιστωθεί ότι στις ομάδες αυτές επικρατεί μια όλως ιδιαιτέρως νοσηρή ατμόσφαιρα. Μερικά ψυχοπαθολογικά άτομα σε τέτοιες κινήσεις βρίσκουν τον εαυτό τους κάποτε γνώρισα μια κυρία που είχε μπλέξει με τέτοιες κινήσεις η οποία είχε ψυχολογικά και ψυχοπαθολογικά προβλήματα. 

Μόλις μπλέχτηκε με κάποια Πεντηκοστιανή ομάδα βολεύτηκε ψυχολογικά. Όταν δέχθηκε όπως ισχυριζόταν το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος ήταν νύχτα, κοιμόταν και ένιωσε ένα ισχυρό τίναγμα, ξύπνησε και το τίναγμα σχεδόν την έφτασε ως την οροφή. Άλλες νύχτες άκουγε την φωνή του Θεού να της λέει διάφορα Αγιογραφικά εδάφια και μάλιστα άκουσον άκουσον η φωνή ήταν γυναικεία, αρρωστημένα πράγματα. Αρρωστημένα και όμως εκλαμβάνονται ως Θεϊκά. 

Κάποια άλλη γυναίκα που  πήγαινε σε μια Πεντηκοστιανή ομάδα αν και αρραβωνιασμένη ζούσε σαν παντρεμένη, αυτή παρακαλώ στην Πεντηκοστιανή σύναξη έκανε την προφήτιδα, προφήτευε, έλεγε αποκαλύψεις, τώρα πως συνταιριάζουν αμαρτωλή ζωή και προφητικό χάρισμα μην ρωτάτε. 

Σε άλλη Πεντηκοστιανή ομάδα ένας άρχιζε να προφητεύει και έλεγε αρλούμπες. Ο επικεφαλής της ομάδος τον επέπληττε να μην προφητεύει αλλά αυτός συνέχιζε. 

 Κάποιος άλλος την ώρα που οι άλλοι "προφήτευαν" και "γλωσσολαλούσαν" αυτός άρχιζε και έκανε τον κόκορα και γέμισε την ατμόσφαιρα με κικιρίκου.

 Άλλος διακήρυττε ότι σε λίγους μήνες καταφθάνει η Β' Παρουσία του Χριστού και όλοι οι Πεντηκοστιανοί θα αρπαχτούν στον ουρανό, βέβαια πέρασαν από τότε μήνες και χρόνια και τίποτε δεν έγινε. 

 Άξιο παρατηρήσεως είναι ότι όσα παρατηρούνται στους Πεντηκοστιανούς γίνονται και στις συνάξεις ορισμένων Ορθοδόξων, γυναικών κυρίως, που αυτοαποκαλούνται Φωτισμένες. Παρακολουθούν τις λατρευτικές συνάξεις της Εκκλησίας μας αλλά παράλληλα έχουν και ιδιαίτερες δραστηριότητες, συγκεντρώσεις δηλαδή, σε σπίτια και αίθουσες. Καταλαμβάνονται όπως νομίζουν από Άγιο Πνεύμα και αρχίζουν τις προφητείες και τις γλωσσολαλιές. 

Έτυχε να παρακολουθήσω από κασέτες γλωσσολαλιές των Πεντηκοστιανών και γλωσσολαλιές των φωτισμένων και δεν υπήρχε καμία διαφορά. Εμείς τις φωτισμένες δεν τις δεχόμαστε γιατί πρόκειται για γυναίκες γεμάτες παρακρούσεις και θρησκευτικές υστερίες, οι Πεντηκοστιανοί ας τις θαυμάζουν διότι ομιλούν ξένες γλώσσες και προφητεύουν. 

Ήταν παλιά στο Άγιο Όρος κάποιος μοναχός, ο πατήρ Βαρνάβας, ο οποίος από την πολύ άσκηση νόμισε ότι αγίασε και ότι έλαβε διάφορα χαρίσματα από τον Θεό. Οι άλλοι πατέρες του Όρους κατάλαβαν ότι έπεσε σε πλάνη, είδαν και έπαθαν να τον συνεφέρουν, τελικά συνήλθε. Όταν κατάλαβε πως πλανήθηκε από το πνεύμα της υπεροψίας απαλλάχτηκε και από τα διάφορα χαρίσματα, εντός εισαγωγικών χαρίσματα, που νόμιζε ότι είχε λάβει. Ένα από αυτά τα χαρίσματα ήταν και μία πρωτάκουστη ξένη γλώσσα. Ο ίδιος ισχυριζόταν ενόσω βρισκόταν στην πλάνη ότι επρόκειτο για την γλώσσα του Αδάμ, για την γλώσσα που μιλούσαν οι πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο. Βέβαια όταν επέστρεψε από την πλάνη του απαλλάχτηκε και από το πνεύμα της υπερηφάνειας που τον παρουσίαζε σαν Άγιο και από την γλώσσα του Αδάμ. 

Ελέχθη σωστά ότι στον Ρωμαιοκαθολικισμό υπάρχει ένας Πάπας ενώ στον Προτεσταντικό χώρο αναρίθμητοι Πάπες. Ο άλφα ή ο βήτα Προτεστάντης προσεγγίζει την Αγία Γραφή με τις δικές του ανθρώπινες δυνάμεις, την κατανοεί διαφορετικά από κάποιους άλλους Προτεστάντες και καταλήγει στο να συμπήξει καινούργια θρησκευτική ομάδα. 

Δεν είναι δύσκολο να αποκτηθούν και κάποιοι οπαδοί. Έτσι δίπλα στους λεγόμενους Χριστάδελφους εμφανίζονται οι Πλυμούθιοι Αδελφοί, αυτοί όπως νομίζουν ανακάλυψαν την αρχέγονη Εκκλησία της Καινής Διαθήκης και ζουν σύμφωνα με το πνεύμα της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας. 
Τα ίδια λέει και ο καθηρημένος κληρικός Στυλιανός Χαραλαμπάκης που ίδρυσε την ομάδα Ορθόδοξος Αναμόρφωσις, σήμερα την ονομάζει Αρχέγονη Ορθόδοξη Εκκλησία και δίπλα σε αυτούς ξεπροβάλλει η Ελευθέρα Ευαγγελική Εκκλησία.

 Ένας διαπρεπής διδάσκαλος της ομάδος αυτής, ο Κ. Μεταλληνός, δίδασκε την βλάσφημη διδασκαλία ότι ο Χριστός όταν ενανθρώπισε μέχρι την ανάστασή του στερήθηκε την Θεϊκή του φύση και έπαψε να είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης και πανταχού παρών.

Η έλλειψη αποστολικής διαδοχής, αποστολικής παραδόσεως, η απουσία εκκλησιαστικής αυθεντίας δημιουργούν στον Προτεσταντικό χώρο προϋποθέσεις για συνεχείς κατατμήσεις, για την συνεχή δημιουργία νέων ομολογιών και παραφυάδων. Το σύνθημα του Λουθήρου, του πατριάρχου των Προτεσταντών, sola scriptura, μόνο η Αγία Γραφή, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, μέσα στον Χριστιανικό κόσμο.  

Έρχεται ένας Προτεστάντης που ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη Προτεσταντική ομάδα και λέει ότι η τάδε περικοπή κατανοήθηκε λανθασμένα, αποσπά δέκα είκοσι οπαδούς από αυτήν την ομάδα, προσθέτει και άλλους δέκα είκοσι από αλλού και φτιάχνει δική του εκκλησία, εκκλησία ιδιωτικού δικαίου, ας είναι καλά ο Λούθηρος και το σύνθημα sola scriptura, μόνο η Γραφή. Σε συζητήσεις μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών οι Μουσουλμάνοι κατηγορούν τους Χριστιανούς ότι είναι διασπασμένοι σε πολυάριθμες ομάδες, ας είναι καλά ο Λούθηρος. 

Σε πολλές Προτεσταντικές ομάδες η Αγία Γραφή προσεγγίζεται με καθαρά ορθολογιστικά εφόδια, υπάρχει η ιδέα ότι η καλή γνώση της Εβραϊκής και Ελληνικής γλώσσας, των γλωσσών δηλαδή που γράφτηκε πρωτότυπα η Βίβλος, η χρησιμοποίηση κάποιων σπουδαίων λεξικών αυτών των δύο γλωσσών, η εφαρμογή των κοινών ερμηνευτικών νόμων, αρκούν για την σωστή ερμηνεία της Αγίας Γραφής.

Αλλά η ερμηνείας της Αγίας Γραφής δεν μοιάζει με την ερμηνεία που γίνεται στον Όμηρο ή στον Πλάτωνα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με θεόπνευστο κείμενο γραμμένο με Θεϊκή σοφία και γεμάτο από κρυμμένα μυστήρια.Η ανθρώπινη σοφία κινείται σε κατώτερο επίπεδο και δεν μπορεί να εξετάσει και να κατανοήσει κείμενα γραμμένα με ειδική επενέργεια της Θεϊκής σοφίας, κείμενα που τοποθετούνται σε ανώτερη σφαίρα όπου δεν φτάνει το βεληνεκές του ανθρώπινου μυαλού. Ένας που ζει, ας το υποθέσουμε, σε κόσμο επίπεδο δισδιάστατο όπου έχουμε μήκος και πλάτος, δεν είναι σε θέση να κατανοήσει εκείνον που ζει σε κόσμο τριών διαστάσεων όπου έχουμε μήκος και πλάτος και ύψος. 

Έτσι και οι Προτεστάντες ορθολογιστές αδυνατούν να κατανοήσουν την Αγία Γραφή διότι στον χώρο της Αγίας Γραφή υπάρχει η παρουσία του Θεϊκού στοιχείου και αυτό για να κατανοηθεί χρειάζεται ανθρώπινος νους καθοδηγούμενος από Θεϊκό φωτισμό, με τέτοιο θεοκατασκεύαστο τηλεσκόπιο εξιχνιάζεται αυτός ο ουρανός.

Υπάρχουν στην Γραφή κείμενα που ερμηνεύονται αλληγορικά, υπάρχουν άλλα που δέχονται την κατά γράμμα μετάφραση, ποια ανθρώπινη σοφία θα καθορίσει ποια ανήκουν στην πρώτη και ποια στην δεύτερη κατηγορία της κατά γράμμα ερμηνείας; 

Αν αφεθούν τα πράγματα στην δικαιοδοσία του ανθρώπινου παράγοντα μπορεί να υποστηριχθεί η άποψη ότι όλα είναι αλληγορικά, σε τι μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το ζήτημα η καλή γνώση της Εβραϊκής ή της Ελληνικής γλώσσης ή τα σπουδαία λεξικά;

Πηγή: Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον