Στολίδι τής Γυναίκας είναι ή ευπρέπεια

Αγίου Ίωάννου Χρυσοστόμου
Στολίδι τής Γυναίκας είναι ή ευπρέπεια

Θέλεις νά φαίνεσαι ωραία καί ευπρεπής; νά ίκανοποιηθής από τήν πλάση τοΰ δημιουργού. Γιατί φέρεις τά χρυσά κοσμήματα γιά νά διορθώσης δήθεν τό δημιούργημα τοΰ Θεοΰ; Θέλεις νά φαίνεσαι ευπρεπής; νά ένδύεσαι τήν ελεημοσύνη, νά ένδύεσαι τή φιλανθρωπία, νά ένδύεσαι τή σωφροσύνη, τήν ταπεινοφροσύνη' αυτά άξίζουν περισσότερο άπό όλο τό χρυσάφι' αύτά καί τήν ωραία κάνουν ωραιότερη' αύτά καί εκείνη πού δέν είναι ωραία τήν καθιστούν ωραία. Γιατί όταν κανείς βλέπη μέ συμπάθεια τό πρόσωπο, εκφέρει τήν κρΐσι του άπό αγάπη, τό πονηρό όμως πρόσωπο, ούτε όταν είναι ωραίο, δέν μπορεί νά τό είπή κανείς καλό, γιατί κυριευμένη ή διάνοια άπό τό πάθος δέν εκφέρει σωστή κρίσι. Έστολίσθηκε κάποτε ή Αιγύπτια, έστολίσθηκε καί ό Ιωσήφ. Ποιος λοιπόν ήταν ωραιότερος; δέν λέγω όταν εκείνη ήταν στά βασιλικά ανάκτορα καί αύτός στήν φυλακή. Ηταν γυμνός αυτός, αλλά έφοροΰσε τά ενδύματα τής σωφροσύνης' έφοροΰσε ενδύματα εκείνη, άλλά ήταν πιό αισχρή άπό γυμνή, γιατί δέν είχε σωφροσύνη.

Όταν στολισθής πολύ, γυναίκα, τότε γίνεσαι πιό αισχρή άπό τή γυμνή, γιατί έχεις άποβάλει τήν εύπρέπεια. Ήταν καί ή Εΰα γυμνή, όταν όμως έφόρεσε ενδύματα, τότε ήταν πιό αισχρή. Γιατί όταν ήταν γυμνή, ήταν στολισμένη με τή δόξα τοΰ Θεού, όταν όμως έφόρεσε τό ένδυμα τής αμαρτίας, τότε ήταν αισχρή. Καί σύ όταν φορής τό ένδυμα τής φιλοκοσμίας, τότε φαίνεσαι περισσότερο αισχρή. Γιατί βέβαια ή πολυτέλεια δέν είναι άρκετή νά σέ παρουσίαση ωραία, αλλά είναι δυνατό καί αυτή πού φορεΐ ενδύματα νά άσχημονή περισσότερο άπό τή γυμνή' είπέ μου, λοιπόν, εάν κάποτε έφοροϋσες τήν ενδυμασία τοΰ αύλητοΰ πού συνοδεύει τό χορό, άραγε δέν θά ήταν αυτό άπρέπεια; Γιατί ή πολυτέλεια άρμόζει στούς άνθρώπους τής σκηνής τοΰ θεάτρου, στούς τραγωδούς, στούς ήθοποιούς, στούς μίμους, στούς χορευτές, στούς άγωνιζομένους εναντίον των θηρίων' στήν πιστή γυναίκα όμως ό Θεός έχει δώσει άλλα ενδύματα, τόν ίδιο τόν μονογενή του Υιό. «Όσοι έχετε βαπτισθή στό όνομα τοΰ Χριστού», λέγει, «έχετε ένδυθή τόν Χριστό». Είπέ μου, εάν κάποιος σοΰ έδινε βασιλικό ένδυμα, έσύ όμως, παίρνοντας κάποιο κουρέλι, τό έφοροϋσες έπάνω σέ έκεΐνο, άρα μαζί μέ τήν άπρέπεια πού έκαμες δέν θά σέ έτιμωροΰσαν; έφόρεσες τόν Κύριο τοΰ ούρανοΰ καί των άγγέλων, καί άκόμη άσχολεΐσαι μέ τά πράγματα τής γής;

Τά έχω είπή αυτά, έπειδή καί άπό μόνο του είναι μεγάλο κακό ή φιλοκοσμία, καί άν άκόμη δέν προέρχεται άπό αύτήν κανένα άλλο κακό, άλλά είναι δυνατό νά τήν έχης χωρίς κινδύνους, γιατί παρακινεί σέ ματαιοδοξία καί άλαζονεία. Τώρα όμως καί άλλα πολλά κακά προέρχονται άπό τό στόλισμα, πονηρές ύποψίες, φορτικά έξοδα. Γιατί λοιπόν στολίζεσαι; είπέ μου' γιά νά άρέσης στόν άνδρα σου; Λοιπόν κάνε αυτό στό σπίτι. Έδώ όμως γίνεται τό άντίθετο. Έάν λοιπόν θέλης νά άρέσης στόν ίδικό σου άνδρα, στους άλλους νά μήν άρέσης' εάν όμως άρέσης στους άλλους, δεν θά μπορέσης νά άρέσης στόν ι'διο. Συνεπώς έπρεπε νά άπομακρύνης κάθε στολίδι όταν βαδίζης στήν άγορά, όταν έρχεσαι στήν εκκλησία...

«Εξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ότι αί ήμέραι πονηραί είσι»

(Έφεσ. 5,16)

«Oς αν ουν βουληθεί  φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται»

(Ίακ. 4, 4)

(Άπό τήν 10η ομιλία στήν πρός Κολασσαεΐς Επιστολή).